“Bir gün hayatınız bir film şeridi gibi gözlerinizin önünden geçecek. Bunun izlenmeye değer olduğundan emin
olun.” demiş David Harkins. Ne kadar güzel ifade etmiş hayata bakış açısını.
Hayatımız, hayatlarımız… Her saniyesini özenle yaşamamız gereken birkaç on yıl. Şimdi belki de 30, 40, 50, 60’lı
yaşlarda yazıma eşlik ediyorsunuz. Ve şu saniye bir dakikalığına gözlerinizi usulca kapatıp, film şeridinizi
başlatın. Sizce bu filmde eksik kalanlar…? Yaşamadıklarınız, görmedikleriniz, cesaret edemedikleriniz ve belki
de en önemlisi henüz gerçekleştiremediğiniz hayalleriniz! Hepimizin düşünde vardır kendimizi parlattığımız
hayaller. Peki bu sadece bir tutku olarak mı kalacak? Yoksa o tutku birgün gayretle birleşip vücut mu bulacak?
Unutmayalım hiçbir şey mucizeye bürünmüş bir şekilde ansızın avuçlarımıza bırakılmayacak, en azından iyi olan
hiçbir şey... İyi şeyler mücadele gerektirir ve asla mücadeleni küçümseme. “Uçamıyorsan, koş; koşamıyorsan,
yürü. Eğer yürüyemiyorsan, sürün; ama hareket etmeye devam et. Geleceğe ilerlemeyi sürdür.” Martin Luther
King’in dediği gibi yeter ki o mücadele ruhuna sahip ol ve harekete geç. Otururken elimizin uzanabildiği yere
ulaşabiliriz ama ayağa kalkarsak her yere… “Ne kadar ileri gidebileceğini, ancak çok uzağa gitmeye cesaret
edenler keşfedebilir.”( T. S. Eliot) Aslında korkularımız, kaygılarımız bizim görünmez parmaklıklarımızdır. Artık
bu görünmez parmaklıkların ötesine geçmenin vakti gelmedi mi? Hayatlarınıza rehberlik edeceğine inandığım
ve çok sevdiğim bir Pablo Neruda şiiri ile sizi kendinizle yüzleşmeye bırakıyorum.
YAVAŞ YAVAŞ ÖLÜRLER
Yavaş yavaş ölürler
Seyahat etmeyenler.
Yavaş yavaş ölürler
Okumayanlar, müzik dinlemeyenler,
Vicdanlarında hoşgörüyü barındıramayanlar.
Yavaş yavaş ölürler
Alışkanlıklarına esir olanlar,
Her gün aynı yolları yürüyenler,
Ufuklarını genişletmeyen ve değiştirmeyenler,
Elbiselerinin rengini değiştirme riskine bile girmeyenler,
Bir yabancı ile konuşmayanlar.
Yavaş yavaş ölürler
Heyecanlardan kaçınanlar,
Tamir edilen kırık kalplerin gözlerindeki pırıltıyı görmek istemekten kaçınanlar.
Yavaş yavaş ölürler
Aşkta veya işte bedbaht olup yön değiştirmeyenler,
Rüyalarını gerçekleştirmek için risk almayanlar,
Hayatlarında bir kez dahi mantıklı tavsiyelerin dışına çıkmamış olanlar.
Pablo Neruda
